April 2012

De verhuizing,

Het is Woensdag avond de 4e April en  iedereen hier in Noorwegen maakt zich op voor een lang Paas-weekend voor zover ze al niet ergens in hun hut zitten in de negerij, want vanaf vorige week Vrijdag zie ik heel veel auto’s  met ski-koffers op de daken voorbij scheuren.

Afgelopen Zaterdag was het zelfs “zwarte Zaterdag”!!!!! ja echt!! Op de radio waarschuwden ze er voor dat er deze dagen vele mensen op de weg zitten die dat de rest van het jaar nietzo frequent doen  en dat in combinatie met “vakantie stress”en met heel veel (voor Noorse begrippen dan hè) verkeer op de weg, maakt het een gevaarlijke bedoeling. Het schijnt dat  er vele ongelukken gebeuren deze tijd.

Hier ligt alles plat wat werk betreft vanaf Woensdag avond en dat was voor mij een reden om mijn verhuizing een week te vervroegen.

Ik kan een vrachtwagen van de zaak meekrijgen en die parkeer ik zodanig voor het huis, dat ik via het raam de meeste spullen zo de auto in kan lopen.

Dat scheelt me een hoop omlopen omdat ik de auto niet op de weg kan parkeren i.v.m. het direct blokkeren daarvan en daarom aan precies de andere kant van het huis moet staan, als je de deur als uitgangspunt hebt.

Donderdag begin ik met laden en het duurt niet lang of Margrete en Eric komen me helpen.

Zo gaat alles lekker vlot en met de middag rij ik voorzichtig naar Kviteseid.

Daar zal ik verre weg het meeste alleen moeten doen, maar aangezien ik nog een heel weekend voor mij heb gaat me dat wel lukken denk ik.

Nadeel hier is dat alles een trap op moet en dat vergt veel energie en tijd, (ene heb ik niet en het andere genoeg).

Het eerste wat ik hier in elkaar zet is m,n bed en ‘s avonds duik ik daar dan ook redelijk verrot in.  Morgen weer een dag.

Vrijdag haal ik de laatste spullen naar boven die ik in m,n eentje kan doen en ga hier en daar wat dingen in elkaar zetten zoals een bed en kasten zodat het inrichten kan beginnen. 

Zaterdag komt Johan, de zoon van de baas, mij helpen om wat zware inboedel de trap op te zeulen en aansluitend ben ik naar de hut gereden waar ik ook nog wat had staan en aangezien ik hier gebruik mag maken van de ruimte in de oude bakkerij, kan ik het ,wat de hut betreft, afsluiten en heb ik sinds lange tijd alle spullen weer bij elkaar.

Eer ik die hier weer uitgeladen heb en de vrachtauto weer in Seljord geparkeerd heb, is het aan de eind van de middag en ben ik gesloopt!!

De Zondag en Paas-Maandag heb ik niet meer gedaan dan strikt noodzakelijk en heb veel geslapen. Ja …pappie wordt ook ouder!!

Visite!!!

Henk Bakker (vriend) komt mij opzoeken en eigenlijk was het de bedoeling dat hij mij zou helpen met verhuizen, maarja… de spullen staan al op hun plek, dus wat dat betreft komt,ie mooi te laat! 

Nu kunnen we dan de week op een wat toeristische manier invullen. 

lunchen met mooi uitzicht

Henk in actie

We konden mooi wat rondtoeren met mijn eigen auto en Donderdag en Vrijdag deden we dat met de vrachtwagen omdat er ook een mogelijkheid was om wat extra te werken. zo heb je twee vliegen in één klap.

ik hoefde niet naar de andere kant van het land, maar bleef aardig in de buurt. (Fyresdal, Oslo,Kongsfinger).

Zaterdag nog een beetje in de personen auto rondkijken en in de middag nog een mooie wandeling maken aan de overkant van het meer en voor je het weet is de week alweer om. nou ja.. we wilden eigenlijk de plaatselijke kroeg nog even gaan vereren met een bezoekje, maar die in deze tijd nog best wel regelmatig dicht.

Kviteseid down-town

dus hebben we de week maar afgesloten bij de kachel en konden we op een christelijke tijd gaan slapen. 

warmtebron

week 13

Hallo beste mensen,

om gelijk maar met de deur in huis te vallen, Ik ga stoppen om elke week een blog te schrijven!

waarom? ik moet steeds meer moeite doen om een blog in elkaar te franselen en ik denk dat dat de laatste weken ook wel zichtbaar is geworden. 

wat ik nu van plan ben is ; om zo af en toe wat op te schrijven in,t klad, als er wat bijzonders en/of geks is voor gevallen, of, als ik de geest heb om wat zinnigs te melden, en aan het einde van de maand de (hoop ik) verschillende kleine stukjes op "blog" te knallen. een voorbeeldje van zo'n stukje is dit:

Maandag,12 maart

Vandaag ben ik goed op tijd klaar met laden en kan m,n reis naar Bergen beginnen.eerst ga ik in Seljord nog even langs de zaak om wat papieren af te geven en een smalltalk te houden. Daarna kan het gebeuren. Muziekje op, en we slingeren richting Haukeli. Is het tot de Haukeli steeds prachtig lenteweer geweest, hier heeft de natuur een grens getrokken.

Deze grens is dan ook mooi te zien op deze foto.

Het was nu ook weer een bijzondere ervaring om dit te beleven. Het leek wel of ik een filmset inreed waarin ze iets spannends aan het opnemen waren.

Je voelt je daar boven op de berg zowiezo al een nietig wezen als je zo omringt bent door al die wijdsheid' maar nu werd het nog eens extra benadrukt door dit wolken geweld.

Het leek wel alsof er een regendeken over de bergen werd getrokken

maar ja...zoals altijd valt het niet mee om die beleving die ik daar had over te brengen naar anderen zoals u, beste lezer, en dat zal altijd wel de handycab blijven.

ik denk dat, als ik een paar van dit soort stukjes aan u voorschotel, het misschien leuk blijft om dit avontuur van mij te volgen.

want begrijp me goed....dit avontuur is wat mij betreft nog lang niet afgelopen en ik hoop dan ook nog heel veel met jullie te delen in de toekomst. alleen moet dat wel op een manier gaan die vol te houden is. Dussss!!

volgende week ga ik verhuizen naar Kviteseid en hoop de volgende blog weer wat aantrekkelijker te maken.

groet Benno 

een plaatje geschoten, op een mooie lente dag,tijdens een fiets tocht  

beetje groen op je dak,OK, maar niet overdrijven hoor?!

week 9

Zondag 4 maart,

Afgelopen week mocht ik weer voor los-chauffeur spelen in Oslo en heb dat toch wel weer als ‘prima’ ervaren ondanks dat het eigenlijk mijn vrije week was.

Ik heb het namelijk even anders aangepakt dan de voorgaande keer, dat kon nu ook omdat ik nu al veel relaxter aan de gang kon omdat ik de meeste adressen nu wel wist en vooral wist waar ik me moest aanmelden en waar ik de auto voor kon zetten om te lossen. Dat zijn drie belangrijke ingrediënten die het werken sterk vergemakkelijken en zodoende kom je niet zo versleten thuis,nou ja, in de “hybel”dan, want daar verblijf ik dan.

Meestal kwam ik rond een uur of  1-2 ,s middags thuis en dan ging ik eerst even warm eten en daarna was er nog tijd over om even er op uit te gaan. Zo had ik voor mij een prima combinatie tussen vrije tijd en een extra’tje

Was het deze week fantastisch lente weer in de Noorse hoofdstad , zo kon ik lekker wandelen in de omgeving.

Woensdag was ik wat eerder thuis en had ik mooi de tijd om eens naar Holmenkollen te gaan. Dat staat de ski-schans en  ligt de langlaufparcours waar vorig jaar het wereld kampioenschap skiën,biatlon, en andere zaken op de latten werden gehouden. De hoge schans zie je al van verre en persoonlijk vind ik het een mooi bouwwerk.

Holmenkollen heeft in de loop der tijd verschillende schansen gehad, en dit model is in 2010 officieel in gebruik genomen.

Bijzonder aan dit bouwwerk is natuurlijk het ontzettende grote overstekende gedeelte wat  de lucht in gaat  en waar het start-huis zich bevind.

Boven dat start-huis is nog een plateau gebouwd waarvan je een prachtig uitzicht hebt over de stad en een groot deel van het Oslofjord.

Je komt daar via het museum,wat onder schans gebouwd is, en de weg naar boven leg je af doormiddel van een lift die in de constructie verwerkt is.

Persoonlijk snap ik niet dat er mensen zijn de het lef hebben om van zo,n ding te glijden en dan vervolgens een tijd door de lucht te vliegen om vervolgens,als het goed is, heel te landen in de “kom” van het stadion.

Allemachtig wat een hoogte!! Erg leuk om de omgeving op die mannier in je op te nemen, maar er van af springen?? Mij niet gezien! 

Maar mocht je een keer in Oslo komen, is dit wel en aanrader om te bezoeken.

Lente

Het mooie weer hield deze week goed aan en zodoende ben ik er gisteren weer op uit geweest en heb ik de vradefjell, die hier in de buurt ligt beklommen. 

Nee, het is geen berg die je met touwen en stijgbeugels te lijf moet gaan, maar een laag bergje waar je via een goed bewegwijzerd pad naar boven wandelt en je daar te goed kan doen aan het uitzicht en vooral de rust op een  soort van rotsenplateau die genoeg mogelijkheden bieden om uit de wind lekker van de zon te genieten.

Toen ik daar boven aankwam had ik spijt van twee dingen, 1, dat ik niet wat eerder gekomen was en 2, ik niet wat extra’s meegenomen had zoals een thermoskan koffie en een boek.

Waarom? Die rust, dat uitzicht. Prachtig gewoon en ik kan me voorstellen dat ik in de toekomst dit soort plekjes op ga zoeken en daar dan uren ga zitten en genieten!

http://youtu.be/SwyPM4MpV1Y

Zondag 26 febr.

Zo, nu als eerste  de link van het filmpje wat ik eigenlijk vorige week wilde laten zien.

http://www.youtube.com/watch?v=NcpvBvehS5c

Het heeft me heel wat ergernis opgeleverd om dit filmpje te uploaden, maar na een keertje of 7-8 proberen is het dan toch gelukt.

Als het de volgende keren net zoveel problemen gaat opleveren als deze, vrees ik dat deze manier van ervaring delen niet een lang leven zal hebben. En dat zal jammer zijn in mijn optiek, omdat je op deze wijze net iets een beter totaal beeld hebt.

Ik zal kijken of het  helpt de volgende filmpjes wat korter te maken om zo de computer wat te sparen. We zullen zien.

Dan komen we op het hoofdstuk Kviteseid!

In het laatste deel van de movie zie je de omgeving waar ik vanaf april ga wonen en daar ga ik erg veel zin in hebben.

Benno gaat down-town wonen  in Kviteseid, een rustig plaatsje, ook aan het Telemark kanaal gelegen.

Reden van de verhuizing is, dat de huidige huisbazen het huis gaan verkopen en richting Larvik gaan wonen.

Was dat niet gebeurd, had ik zeker hier nog een tijdje gebleven, omdat het goed vertoeven is hier en ik onderhand een goede band met hun heb op kunnen opbouwen.

Ik ga er dan ook van uit dat het contact voorlopig wel zal blijven en dat we elkaar regelmatig zullen bezoeken.

onder is een klein kleding winkeltje.. bovenste gedeelte wordt mijn stekkie

De baas van mij vond het eigenlijk maar niks dat ik zo ver van het werk ging wonen en toen hij hoorde dat ik weer op zoek was naar een andere woning heeft hij gelijk wat in het rond gebeld en twee weken geleden kwam hij aan met het telefoonnummer van mijn toekomstige huisbaas.

Dit is wel weer een bewijs dat heel veel dingen via via gaan hier, want dit huis stond niet op het internet.

uitzicht vanuit woonkamer. hier leggen de "kanaal boten"aan

Dus we gaan daar het avontuur voortzetten en ik hoop me daar dan ook snel thuis te voelen omdat Kviteseid mijn eerste keus was toen ik op huizenjacht ging een half jaar geleden en ik daar op een één of andere manier grote verwachtingen van heb ,alleen het waarom kan ik niet uitleggen, het is een gevoel wat in mij zit.

Weersomslag

Hier is het , net zoals in Nederland, erg mild qua temperatuur en begint het hier waarachtig op lente te lijken!

d.w.z. in de lager gelegen gebieden.

Want,Zo maak je nog een foto in Bergen,

En een paar uur later sta je uren stil omdat de wegen over de berg onbegaanbaar zijn geworden en sommige ook helemaal afgesloten!!

Dat was afgelopen Vrijdag ook het geval.

Ik moest mijn laatste lading laden in Voss en dan zou ik terug naar Seljord kunnen rijden om aansluitend weekend te houden.

Normaal gesproken rij je dan over Haukelifjell en ben je om een uur of 21.00.….22.00 aan de zaak.

Dit keer echter was die weg gesloten vanwege slecht weer (lees harde wind en veel sneeuw).

Dan kijk je of er andere alternatieven zijn op de statens vegvesen-site (dan is een tablet in de auto dus erg handig) en ontdek je dat het nog wel eens een langdurige tocht kan worden.

Haukelifjell gesloten (en gaat die dag ook niet meer open)Hemsedalfjell en filefjell zijn de enige redelijke alternatieven en zoals vermeld op de site, maar ook daar grote problemen met het weer. En in eerste instantie was hemsedalfjell ook gesloten , maar later konden ze daar in colonne erover.

Een nadelig bijéénkomst is dat het hier ook voorjaarsvakantie is en daardoor erg druk op de weg met “hytte-folk”

Toen ik dan ook voor de afslag Hemsedalfjell kwam, stond daar een behoorlijke file.

Dan staat daar dan een verkeersregelaar/informant waaraan je vraagt of het mogelijk is om rechtdoor over filefjell te rijden en hoor je dat het wel mogelijk is, maar ik de file niet voorbij mag rijden, dus wachten dat er een volgende colonne over Hemsedal vertrekt en de file zo wat minder wordt.

Uiteindelijk sta je dan redelijk vooraan, (na een uurtje of twee/drie) en hoor je dat er ondertussen een vrachtwagen ergens op de route van de weg geraakt is en eerst geborgen moet worden, maar dan kan het gebeuren hoor!?

Achter een sneeuwschuiver aan, die op sommige plekken letterlijk een weg baant door de sneeuw, zodat je er langs kunt.

Soms is het zicht zo slecht door het vele stuif-sneeuw, dat je jou voorligger amper meer ziet, terwijl hij maar een metertje of 15/20 voor je rijdt!

Wel apart rijden zo, maar wel mooi zo af en toe mee te maken.

Kom je weer wat lager het dal in, is de sneeuw ook weer snel weg en kunnen de kettingen er af en kan er weer gas gegeven worden.

Dat is dan ook wel nodig, want deze route gaat over Fargenes en dat betekend; extra kilometers en auto ergens anders parkeren omdat je als het ware voorbij Seljord komt en het is een beetje raar om, als je al bijna bij het losadres van Maandag uitkomt, eerst weer 80km terug rijdt, om vervolgens weer 80 km naar het losadres te rijden.

Dus ik parkeer de auto uiteindelijk om02.45 in Kongsberg en wordt daar Zaterdag ochtend door een collega, die met een personenauto uit Oslo komt, opgepikt en ben ik om 10.00 in Seljord.

En dan is het tijd voor weekend!

Groet Benno

even pauze voor ik de lærdaltunnel inrijdt

Ja.. Voor die gene die vorige week getracht hebben  om een nieuwe blog van mij te lezen, ….SORRY!!

Zaterdag begin van de avond terug gekomen van NL en geen puf  meer hebbende , ‘s Zondag de keuze tussen , blog schrijven en een  werkelijk fantastische skitur,( strak blauwe lucht en de warmte van de zon waarnemend) resulteert dan in een blog manco!!

Dus ik zal niet meer tot volgende week zeggen, maar tot de volgende keer. Ok?

mijn noorse auto

NL

Ik ben dus met de groene Toyota naar NL gereden en heb’m  daar achtergelaten zoals ik eerder gezegd heb.

Verder heb ik in de dagen dat ik daar was niet erg veel meer  uitgevoerd dan 2 bezoekjes afgelegd (wat erg leuk was), winkelen in Zwolle (met m’n vader notabene!!),heel klein beetje geschaatst en een judotraining van Stef bijgewoond.

En toen voor de eerste keer met de Nederlandse vliegtuig maatschappij terug naar Norge.

Tot nu toe ben ik steeds met Ryanair heen en weer gevlogen, maar kwam erachter dat de KLM ook heel aantrekkelijke geprijsde vluchten aanbied.

Grote voordeel van vliegen naar schiphol is; je stapt daar in de trein en met één keer overstappen ben ik weer waar ik wezen wil. En dat in aanzienlijk minder tijd dan wanneer ik via Bremen reis,waar Ryanair land.

Dus deze route wil ik voorlopig maar even aanhouden.

Brug

Hieronder vind je een link naar een filmpje die ik deze week gemaakt heb toen ik, nadat ik hout geladen  heb in Åmli, over een brug reedt.

deze brug is wel eentje met een verhaaltje. Want als je er met een volgeladen vrachtauto over heen wilt, moet je eerst even aan de kant wachten op een speciale rijstrook wat voorzien is met een stoplicht omdat je er niet met meerdere geladen vracht auto’s over heen mag. Waarom niet??… als je goed kijkt op dit filmpje zie je ,dat als ik er over heen rijdt, het hele wegdek voor me uit golft!! En dat komt omdat het een hangende brug constructie is.

Als er van de andere kant ook een zware vrachtwagen zou komen, kan de golfende beweging geen kan meer op en zou het breken. En dat wil je niet. Zeker niet als je weet hoever je dan naar beneden dondert.

Nou..vergeet dat filmpje maar even want ik lig in een ernstige crisis met mijn computer en als ik nu doorga met proberen is de kans groot dat  dat ding door het raam gesmeten wordt!! Erg jammer.

Verder heb ik deze week niet zoveel bijzonders mee gemaakt dan alleen heel,hééééél veel mooie beelden in me heb opgenomen waar ik jullie niet teveel mee zal vermoeien , want dat zijn toch dingen die je “live” moet  beleven.

Maar ik kan wederom terug kijken op een geslaagde, lenteachtige week. Ook al tik ik deze keer wat minder op het scherm,maar weet je.. Het is prachtig weer en ik ga maar eens een lekker eindje wandelen.

Tot de volgende we..ahum…keer!!

Benno

hieronder wat foto's tijdens mijn wandeling vandaag

Zondag 5 februari

Het is 07.30 in de ochtend en ik zit warempel al met een kop thee en de laptop op de bank om deze blog in elkaar te draaien.

Goedemorgen., gaat het kerel??  Ja hoor?! Ben schijnbaar uitgeslapen en ik dacht zo van ; ik kan wachten tot het een fatsoenlijke tijd is om er uit te gaan voor de Zondag ochtend, of ik ga eruit en knutsel alvast wat aan mijn blog, en voor dat laatste heb ik dus gekozen. 

Wat heeft de afgelopen week je gebracht dan??   Nou, ik ben wéér verder gekomen in mijn emigratie proces en wederom heb ik een hele mooie week mogen hebben doordat ik verschillende mooie momenten mocht meemaken en daarvan is dit een voorbeeld;

Ja.. Goed gelukt joh!!!!strakke foto!!!top!!

Ok.. Dit is niet een hele scherpe, maar dit is dus een poging om een ogenblik van geluk vast te leggen en te delen met jullie. 

Je rijdt met een lekker gangetje over een weg die de contouren van een groot meer omlijnt en dat meer is goed dichtgevroren en daarna weer bedekt met een laag sneeuw. Dus wat ik aan mijn linkerhand zie, is een grote witte vlakte en …wat zie ik daar?? Midden op het meer staat iets..ja..dat is er één!een eland!!.( Want dat is dat zwarte stipje)  Snel foto toestel pakken en klikken maar zeker?  Maar ja.. Je moet wel een beetje op de weg blijven letten hè? Dus voordat ik klaar was voor het schieten van een plaatje, was ik al een mooi stukkie verder. Nou..toch maar een poging. 

Is dit dan de eerste eland die je gezien hebt in dat halve jaar??  Nee hoor ,. Ik kom ze met enige regelmaat tegen , maar dan is het vaak zo dat ik ze opmerk,blij ben dat ze of langs de kant van de weg blijven staan, of op enige afstand de weg oversteken en dan is het; zoef, en je bent er al weer voorbij en het dier weer zijn natuurlijke omgeving in.

Maar het mooie van het menselijke brein is dat het wél op je eigen “harde schijf” staat en wat ik deze week zat te bedenken is; waarom willen we een eland zien?? Is dat dier nou “mooi”te noemen of is het mooi van lelijkheid?

Het heeft in ieder geval wel uitstraling! ..en misschien is dat het dan ook wel waarom we er naar uitkijken hier.

Zolang ik er maar van kan genieten en mijn grille er niet op stuk rijdt, want dat lijkt me niet zo,n prettige ervaring.

Bank

Als het een beetje mee zit kan ik me nu gelukkig prijzen met een bank account , waar ik ook nog wat mee kan.

Toen ik hier kwam heb ik wel vrij snel een rekening kunnen openen in Seljord, maar ideaal vind ik het niet daar en daarom ben ik verder gaan kijken en heb hier en daar wat gespeurd naar andermans ervaringen bij andere banken.

Ik ga hier de bank in Seljord NIET af lopen kraken omdat de reden van mijn ontevredenheid waarschijnlijk meer ligt aan mijn ongeduldigheid, dan aan hun gebrek.

Maar wat mij stoorde is dat, als ik, nadat ik een rekening had geopend, 3maanden moest wachten om een bankpas aan te vragen. Dat betekende; dat als ik geld wilde opnemen, dat persoonlijk  aan de balie moest doen.

Nou, voor drie maanden, ik vond het lang, maar ik dacht;”daarna is die pas er en kunnen we verder”.

Maar dat had ik verkeerd begrepen. Ik kon hem dan áánvragen!, met pasfoto graag en aansluitend nog een paar weken wachten tot die (bank) pas  klaar was.

Dat deed mij een kortsluiting in mijn hoofd geven en heb ik besloten om elders te gaan kijken.

En als ik dat eenmaal in mijn kop heb, gaat,t er ook niet meer uit en zodoende  kwam ik, na een positieve ervaring van een kennis hier in Norge, terecht bij mijn huidige bank. En hier kan ik alles gewoon regelen via internet zoals ik gewent ben. 

Auto

Komende week ga ik mijn kleine groene Toyota naar Nederland terug brengen omdat ik hier ondertussen een andere auto gevonden heb , die ik morgen op ga halen. 

Wel een beetje vreemd omdat, ook al is het een klein koektrommelje, het een fijne auto voor mij was en het prima gedaan heeft.

Als het geoorloofd was om hier in een auto met Nederlands kenteken rond te rijden voor onbepaalde tijd, had ik,m zeker nog niet weg gedaan!

Maar ja.. Dat mag niet , dus moest er een Noors exemplaar gevonden worden, en dat heb ik vorige week gedaan . 

Het is wederom een Toyota geworden en ditmaal is het een  Corolla,2002 model .niet een echt opwindende kleur, maar wel het model wat ik zocht en, belangrijker, betalen kon.

Want duur zijn die krengen hier!! Ik denk dat je voor het geld wat ik hier voor uitgegeven heb in Nederland bijna 2 vergelijkbare exemplaren kan aanschaffen.

Nou ja.. Ik ben niet bang om in een wat oudere auto te rijden en ik hoop dat deze auto mij een aantal onbezorgde rij-jaren zal bezorgen.

Maargoed, komende week dus weer ff in Nederland en wat er dan allemaal gebeurt is kan je waarschijnlijk volgende week weer lezen. Tot dan!!

Benno

ja....groeten!!!

lannavegen, zondag 5 febr 09.00

Zondag 29 jan 2012

Hallo lezer (es)

nog zo,n bui en je vind,m niet weer!

Achter m,n pc gezeten nadat ik vanmorgen een heerlijke ski-tur gemaakt heb, chocomel dampend in de mok, en mijn favoriete radioprogramma (afslag Thunder Road) op, zal ik jullie weer eens meenemen in een week die ik weer mocht doorbrengen in Noorwegen.

En wat voor een week was het!! GENIETEN!!!!!!!!! 

Genieten op het werk, waar ik weer mocht rijden in de nieuwe Volvo en dat in een erg mooi winters landschap.

Die auto rijdt zo relaxt dat het rijden van A naar B gewoon  een vakantietoertje is. Zelfs het rijden in de sneeuw gaat goed. Alleen merk ik wel als de sneeuw “licht”is, je veel beter gas kan geven dan wanneer er meer water in zit,dus zwaarder is. En dan kom je weer op het volgende genieten (en dat zal wel een kronkel van mij zijn) het sneeuwstuiven  achter je auto. Geweldig!!  Door het “zog”achter de auto ontwikkeld zich dan op de achterkant een laag sneeuw wat er dan zo uitziet.

Mooi hè?

Wat ook genieten was, was de passage op de Hemsedalfjell deze week. Soms moet daar,en op andere bergen ook, in colonne gereden worden omdat de situatie daarboven soms te gevaarlijk is om alleen te rijden. Dat kan als gebeuren met sterke sneeuwval, extreme gladheid of zoals deze week harde wind. door die wind ontstaan sneeuwduinen en die vormen weldegelijk een belemmering op de weg.

Dus ga je achter Papa sneeuwschuiver aan de berg over. 

Enig nadeel is dat het nogal veel tijd in beslag neemt omdat het niet hard gaat natuurlijk! En je moet wachten totdat de colonne van de andere kant af over is geweest.

Standaard moet je kettingen  leggen, maar daar wordt ik steeds beter in en zo ga je dan met een slakkengang het natuurgeweld in.

En natuurgeweld was het deze week! Jemig wat een wind, en wat een hoop sneeuw kan er door de lucht vliegen! 

Soms zag ik mijn voorganger haast niet meer terwijl hij maar een metertje of 20 voor mij reedt!! En af en toe waren de sneeuwduinen zo erg dat de sneeuwschuiver er behoorlijk moeite mee had om een paadje temaken waar z’n volgelingen dan  overheen konden schuifelen. 

Woensdag , toen ik weer van bergen terug naar Larvik reedt, heb ik ongeveer 2 uurtjes moeten wachten om de berg over te kunnen en eenmaal aan de andere kant kreeg ik te horen dat het weer zo extreem was dat ze besloten hebben om de weg maar af te sluiten tot de wind wat ging liggen, want het was eigenlijk niet meer te doen om het verkeer veilig naar de andere kant te leiden. Dus daar had ik dan mooi geluk!

Dit weekend is het genieten van de natuur en wel op de lange latten. Gisteren avond  heb ik met margrete (huisbaas) een klein rondje gedaan over een verlicht parcours hier net achter het huis. Het rondje is niet erg groot, maar volstaat prima als je even je benen wil strekken en een trainingsrondje wil maken.

Vanmorgen echter, heb ik een langere tur gemaakt en dat beviel erg prima! Ik heb het idee dat deze tak van sport wel wat voor mij is in de winter tijd. Ok,.. Het is niet erg spectaculair maar ik geniet er erg van en kan het mooi combineren met het zien van de omgeving hier en zo af en toe spreek je ook nog iemand.

 Het is hier heel normaal een klein gesprekje aan te gaan met een voorbijganger om daarna weer verder te gaan met je route. 

                                               

 ,t zijn kleine dingen , maar ze maken je verblijf hier erg “genietbaar”!!

Wat ook erg aangenaam is ,is dat ik de laatste tijd het prettige gevoel mag hebben dat het hier wel eens kan gaan slagen!

Niet dat ik veel negatieve gevoelens heb beleefd heb hier, maar als je op verschillende manieren merkt dat je beter integreert en steeds leukere/betere gesprekken hebt, dingen beter begrijpt, je lijstje “to-do”kleiner wordt, dan geeft je dat een heel  positieve boost.  Nou ja,. En dat is prettig kan ik je zeggen. 

Dus zo ga ik mijn volgende week in; optimistisch  en gretig naar de toekomst. En dat wens ik jullie ook toe!

Groet Benno