zondag 29 januari 2012

Zondag 29 jan 2012

Hallo lezer (es)

nog zo,n bui en je vind,m niet weer!
Achter m,n pc gezeten nadat ik vanmorgen een heerlijke ski-tur gemaakt heb, chocomel dampend in de mok, en mijn favoriete radioprogramma (afslag Thunder Road) op, zal ik jullie weer eens meenemen in een week die ik weer mocht doorbrengen in Noorwegen.

En wat voor een week was het!! GENIETEN!!!!!!!!! 
Genieten op het werk, waar ik weer mocht rijden in de nieuwe Volvo en dat in een erg mooi winters landschap.
Die auto rijdt zo relaxt dat het rijden van A naar B gewoon  een vakantietoertje is. Zelfs het rijden in de sneeuw gaat goed. Alleen merk ik wel als de sneeuw “licht”is, je veel beter gas kan geven dan wanneer er meer water in zit,dus zwaarder is. En dan kom je weer op het volgende genieten (en dat zal wel een kronkel van mij zijn) het sneeuwstuiven  achter je auto. Geweldig!!  Door het “zog”achter de auto ontwikkeld zich dan op de achterkant een laag sneeuw wat er dan zo uitziet.


Mooi hè?


Wat ook genieten was, was de passage op de Hemsedalfjell deze week. Soms moet daar,en op andere bergen ook, in colonne gereden worden omdat de situatie daarboven soms te gevaarlijk is om alleen te rijden. Dat kan als gebeuren met sterke sneeuwval, extreme gladheid of zoals deze week harde wind. door die wind ontstaan sneeuwduinen en die vormen weldegelijk een belemmering op de weg.
Dus ga je achter Papa sneeuwschuiver aan de berg over. 
Enig nadeel is dat het nogal veel tijd in beslag neemt omdat het niet hard gaat natuurlijk! En je moet wachten totdat de colonne van de andere kant af over is geweest.
Standaard moet je kettingen  leggen, maar daar wordt ik steeds beter in en zo ga je dan met een slakkengang het natuurgeweld in.
En natuurgeweld was het deze week! Jemig wat een wind, en wat een hoop sneeuw kan er door de lucht vliegen! 
Soms zag ik mijn voorganger haast niet meer terwijl hij maar een metertje of 20 voor mij reedt!! En af en toe waren de sneeuwduinen zo erg dat de sneeuwschuiver er behoorlijk moeite mee had om een paadje temaken waar z’n volgelingen dan  overheen konden schuifelen. 
Woensdag , toen ik weer van bergen terug naar Larvik reedt, heb ik ongeveer 2 uurtjes moeten wachten om de berg over te kunnen en eenmaal aan de andere kant kreeg ik te horen dat het weer zo extreem was dat ze besloten hebben om de weg maar af te sluiten tot de wind wat ging liggen, want het was eigenlijk niet meer te doen om het verkeer veilig naar de andere kant te leiden. Dus daar had ik dan mooi geluk!


Dit weekend is het genieten van de natuur en wel op de lange latten. Gisteren avond  heb ik met margrete (huisbaas) een klein rondje gedaan over een verlicht parcours hier net achter het huis. Het rondje is niet erg groot, maar volstaat prima als je even je benen wil strekken en een trainingsrondje wil maken.


Vanmorgen echter, heb ik een langere tur gemaakt en dat beviel erg prima! Ik heb het idee dat deze tak van sport wel wat voor mij is in de winter tijd. Ok,.. Het is niet erg spectaculair maar ik geniet er erg van en kan het mooi combineren met het zien van de omgeving hier en zo af en toe spreek je ook nog iemand.

 Het is hier heel normaal een klein gesprekje aan te gaan met een voorbijganger om daarna weer verder te gaan met je route. 


 ,t zijn kleine dingen , maar ze maken je verblijf hier erg “genietbaar”!!


Wat ook erg aangenaam is ,is dat ik de laatste tijd het prettige gevoel mag hebben dat het hier wel eens kan gaan slagen!
Niet dat ik veel negatieve gevoelens heb beleefd heb hier, maar als je op verschillende manieren merkt dat je beter integreert en steeds leukere/betere gesprekken hebt, dingen beter begrijpt, je lijstje “to-do”kleiner wordt, dan geeft je dat een heel  positieve boost.  Nou ja,. En dat is prettig kan ik je zeggen. 
Dus zo ga ik mijn volgende week in; optimistisch  en gretig naar de toekomst. En dat wens ik jullie ook toe!
Groet Benno







donderdag 26 januari 2012

Update




Ja sorry, ik heb afgelopen weekend geen tijd gehad om jullie bij te bloggen omdat er naar mijn bescheiden mening net even wat te weinig uren in een dag zitten.
Maar nu heb ik dan even tijd om wat te typen. 
Het is Dinsdag avond en  in de cabine van m,n truck (kots kots)  zit ik achter de pc. 
Vrachtje hout is gelost in Seljord en ik ben alvast naar Larvik gereden om daar morgen het eerste afhaal adresje op te laden. 


Vorige week ben ik dus loschaffeur geweest in Oslo,en dat was weer een ervaring op zich.
,s Maandags vroeg  om 05.00 ben ik met mijn eigen auto-tje die kant op gereden en daar stond de eigenlijke loschauffeur al op mij te wachten en konden we de eerste auto lossen in Oslo.
Die zelfde chauffeur zal ik deze week vervangen omdat hij elk moment papa kan worden, maar zolang het nog niet zover is, kan hij mij mooi een beetje wegwijs maken in de grote stad.
Vidar, zo heet die beste man, is al zo,n 3 jaar op deze mannier bezig om zijn boterham te verdienen en zodoende weet hij zo,n beetje elk bedrijf waar regelmatig gelost moet worden te  vinden.  Hij vertelt mij onderweg waar bedrijf “zus” en fabriek “zo”staat en scheurt op een relaxte mannier naar de klanten. 
We hebben vandaag 3 auto,s te lossen en alles gaat redelijk naar tevredenheid als aan het eind van de ochtend de telefoon gaat en hij door zijn vrouw/vriendin gebeld wordt en verzocht wordt om nu toch maar naar huis te komen. Dat komt eigenlijk goed uit, want we zijn nu oom zo,n beetje klaar voor vandaag.
Vidar springt in zijn auto en spoed zich naar huis en (zo hoor ik later ) in het begin van de avond is hij vader geworden van een zoon. Goed hè?


Zelf rijdt ik naar de hybel die even verderop in een woonwijk ligt en daar kan ik me onderbrengen deze week. 
Daar slapen ook de chauffeurs die ,s avonds/,s nachts komen en zo heb je dus de kans dat je een paar keer op een nacht wakker wordt van een collega die zijn bedje zoekt. Zij daarentegen zullen misschien ook wel weer even wakker schrikken als ik mij me een weg naar buiten baan, m.a.w. helemaal ideaal is het niet ,maar toch wel goed te doen. 


De rest van de week ben IK dus de loschauffeur en zo breng je vis naar vliegveld Gardemoen of los je die op de schenker terminal in Oslo, vruchtensap bij de ICA, oude kranten bij een recyclebedrijf , lege kratten bij de medicijnen boer, vis in een potje bij de coop of onderdelen van zonnecollectoren een uurtje onder Oslo.  Daarnaast moeten de auto's waar vis in heeft gezeten schoon gespoten worden op de terminal van schenker.
Zo zijn de dagen aardig gevuld, zeker als je nieuw bent, maar ik heb me er aardig doorheen geslagen al zeg ik het zelf.


Vrijdag avond ben ik naar Gjøvik gereden om daar op bezoek te gaan bij een bekende die ik 2 jaar geleden ontmoet heb tijdens m,n fietsvakantie en sindsdien regelmatig contact mee heb.
Hij heet Kjell (spreek je uit als Shell) en is getrouwd met Gerdur. Het zijn hele aardige mensen en ik voel me daar erg thuis. 
Aangezien de winter ondertussen al lekker is begonnen, en ik nog niet eigenaar was van een deugdelijke set langlauf latten, zijn we Zaterdag maar eens op latten jacht gegaan.
Kjell wist wel een winkel waar een bevriende verkoper werkte en daar zijn we dan ook snel geslaagd.  Die verkoper kon ons goed helpen en nadat we een set  hadden  uitgekozen heeft hij, terwijl wij lekker een bakkie koffie konden doen, de bindingen even voor mij op de latten gemonteerd en het gedeelte wat gewaxt moet worden wat opgeruwd, zodat de smør beter hecht.
Later op de dag was het opgehouden  met erg sneeuwen en zagen we de kans om een proef “tur” te maken. 
Het duurde even voordat ik weer in de schwung was, maar daarna ging het toch zienderogen beter en zo hebben we, een relatief korte,fantastische ski-tur mogen hebben. Dit schreeuwt om meer!!!
Ik hoop dan ook de komende tijd weer wat meer op deze manier aan sport te doen, want dat is wel weer nodig hoor?! Ik merk dat mijn conditie na een half jaar echt wel naar een bedenkelijk niveau is gedaald en dat moet echt even anders.


Helaas was het weekend niet een lang model, want Zondag moest ik op tijd weer richting huis omdat er weer gewerkt moest worden aan het eind van de middag. 


Tot later! Benno


zondag 15 januari 2012


Zondag  15 jan.


Op de huid gezeten door een niet nader te noemen persoon ga  ik maar eens weer wat bloggen.
En ja..dat wordt inderdaad wel weer eens tijd hè?
Nog een excuus??  Nou …nee, denk het niet. Of…houd het maar op een writersblock, klinkt ook wel interessant .
flatdal ..vlakbij Seljord


Wat er allemaal gebeurt is in de 2 weken in NL?  zoals de meeste van jullie wel zelf ondervonden hebben is dat ik nogal aardig op de visite-tour ben geweest en daarmee is het grootste gedeelte van de vakantie ook wel genoemd.  Daarnaast verschillende ,administratieve, zaken afgehandeld en de nodige boodschappen gedaan waar ik hier niet aan kan komen ofwel een fortuin voor moet neerleggen.
En bij dat laatste moet je denken aan vlees, dat geven ze hier niet weg hoor?, dus ik bedacht me, laat ik een koelbox meenemen en die volstouwen met vlees en dan vooral rund-vlees. Ik heb het nog niet berekend wat me dat scheelt als zou ik datzelfde hier gekocht zou hebben, maar ik ben er van overtuigt dat ik van dat geld de nodige biertjes hier in de kroeg kan bestellen.  Niet dat ik dat doe overigens, maar ff ter vergelijking. 


een ander vorm van regen
Ja ..en voor je het weet ben je weer thuis in Noorwegen en kan het leven hier weer voortgezet worden en dat vind ik niet erg kan ik je zeggen.  Begrijp me niet verkeerd, maar er kwam een gelukkig gevoel over mij toen ik weer in een winterse omgeving kwam en ik tegelijkertijd  realiseerde dat ik zin had om mijn avontuur hier voort te zetten. Tuurlijk zijn er momenten dat ik wel eens twijfel of dit nu echt de juiste keuze is geweest en  dit nu alles is en dat zal me in de toekomst ook wel vaker overvallen (die twijfel dan hè?),maar ik prijs me gelukkig met het positieve gevoel van; Benno,  het zou zomaar eens kunnen zijn dat dit slagingskans heeft en er een reële kans bestaat dat het goed komt hier.
Om dat doel te bereiken moet ik wel wat dingetjes anders doen en dat is als eerste de vrije tijd wat meer als vrije tijd te gaan beschouwen en niet in te vullen met alleen extra werk. Dat is overigens wel weer aantrekkelijk gezien de extra penger, maar doet mijn doel ,om hier te vestigen , voorbij schieten. En da’s niet de bedoeling.


De eerste werkweek hier zit erop en eigenlijk zou ik nu een vrije week hebben ware het niet dat,t baasje van mij vroeg om de komende week in Oslo in te vallen voor de chauffeur daar die auto’s lost van ons bedrijf die daar ‘s nachts aankomen . Daar gaat je voornemen Kuipers!!! want ik heb gezegd dat het goed was en wat je zegt moet je doen! Eigenlijk vind ik dat ook wel weer een uitdaging en hoop tegelijkertijd veel te leren daar al was het alleen maar om te leren hoe de wegen nu precies lopen en uit te vinden war de verschillende klanten zitten. 
Dan kan ik daar later weer profijt van hebben .
Met de wegen daar heb ik nog wel wat problemen (zelfs met navigatie) en het is me al een keer voorgekomen dat ik een afslag voorbij reedt en dacht bij de volgende wel ff te kunnen keren. 
Dat ging toen niet omdat de tunnel onder de weg door er één was van 3 meter 60 hoog(de auto van mij is 4meter en een beetje) en het enige alternatief was de woonkern in te rijden en die weggetjes daar zijn niet echt breed. Dat geintje heeft mij naast de nodige (angst)zweet zo,n drie kwartier geduurd voordat ik weer op route zat en dat zijn geen plezierige momenten.
Maar de snelwegen en vele (lange) tunnels is op zich wel een studie waard hoor?! Het gaat kriskras door elkaar en voor je het weet rijdt je net de verkeerde kant op of erger weet je gewoon even niet meer waar je bent. En als je dan een beetje onder tijdsdruk staat wordt ik er niet vrolijker op!
Maar zoals gezegd, ik hoop veel te leren volgende week.
Als het goed is heb ik na diensttijd wat tijd over om naar een andere auto te kijken en misschien er wel een te kopen. Dat wordt onderhand wel eens tijd vind ik. Ik kan per slot van rekening niet hele tijden met een Nederlands kenteken rond blijven tuffen. 


Nog even een nieuwtje, ik ga voor juli dit jaar verhuizen alleen weet ik nog niet  waarheen, dit omdat mijn huisbazen een andere woning gekocht hebben en dit huis dus te koop staat.  Aangezien de belangstelling voor dit huis groot is zullen ze niet zoveel problemen hebben  met de verkoop.
Dus ga ik me weer verdiepen in het woningaanbod in Telemark en hoop dan voor die tijd weer wat anders gevonden te hebben. Één voordeel; ik kan zo weer de hut in waar ik in het begin in gezeten heb, maar ik prefereer toch een huis met de nodige voorzieningen.


Ik bedenk dat mijn writersblock me nog steeds in zijn greep heeft en ga me daar maar eerst even in berusten. Daarom wens ik jullie allen een hele mooie week toe en tot gauw. Benno


lanna zondag 15 jan 2012