woensdag 27 juli 2011

Daar gaat,ie dan deel 1

,t is zondag ochtend vroeg, wekker haalt me uit een diepe slaap en ik doe m,n best om weer in het rijk der levenden te komen.
Een lange dag staat er wachten en om`m maar goed te beginnen eerst een douche. Beneden staan m`n spullen al ingepakt te wachten en nadat ik de koffie heb gezet en wat gegeten heb, laadt ik de Toyota goed vol. Als laatste knoop ik mijn fiets achterop de auto,sluit de boel goed af en ben ik klaar voor vertrek.
Noorwegen, daar ga ik naar toe. Navigatie kan opgeborgen blijven-wel binnen bereik houdend voor het geval dat er een alternatieve route gezocht dient te worden- en terwijl de buurt nog in diepe rust is begin ik mijn avontuur.
De rit loopt relaxt en zonder file of andere problemen en zo ben ik mooi op tijd in Hirthals  om de boot van 22.15 te nemen naar Larvik.
Daar kom je dan om 02.00 aan, maar eer je van die praam af bent ben je wel ff een half uur verder. Op zich niet een groot probleem, maar voordat ik in m`n bedje kan kruipen moet ik nog wel 2 uurtjes rijden, en dan telt elke minuut.
Moet ik wel ff melden dat ik geen last van de douane had, anders had het nog wel een uurtje langer kunnen duren, dus tel je zegeningen.
Van de boot gekomen koers ik op Drangendal af en kan ik bij vrienden van mij(die daar een hut gehuurd hebben) wat slaap pakken. Waar ik na 24 uur ook wel aan toe ben.

Goed. ben ik in Noorwegen, maar zoals velen van jullie weten , niet voor vakantie! nee nee nee, papa moet (herstel, wil) hier centjes verdienen en een ander leven beginnen!
De bedoeling is dat ik vandaag contact heb met mijn nieuwe baas en zo een tijd af te kunnen spreken om mijn arbeidscontract te tekenen en dat hij me mijn tijdelijke onderkomen zal laten zien.
Ik mag van hem zijn hut lenen tot ik een geschikt ander huis gevonden heb hier.
Maar hij belt me zelf al op om te zeggen dat het een dag later wordt omdat hij druk is met het invallen voor een andere chauffeur die met vakantie is. Ook prima!heb ik toch nog een beetje vakantie!

dinsdag,

Daar ga ik dan richting Seljord. Op kantoor neem ik eerst maar even een bakkie koffie, want meneer de baas is eerst nog met wat anders bezig. uiteindelijk is er tijd voor me en kan er het één en ander geregeld worden. aansluitend brengt hij me naar zijn hut waar ik de komende tijd zal bivakkeren.
Nou, de vakantie is nog niet afgelopen hoor!! de tijd die ik in deze hut zal zijn zie ik gewoon als vakantie! ha ha!  wat is het geval, ik heb geen water in de hut en moet dat met een grote jerrycan 60mtr verderop halen. is dat lachen? Ik vind`t prima en vind m`n weg er wel in. Verder is het een eenvoudige maar prima hut en ondertussen heb ik het me al een beetje eigen gemaakt.
Nu ga ik eerst maar even wat dingen regelen betreft belasting, werkvergunning e.d.
Belasting gedeelte gaat goed, werkvergunning wat minder. dat moet op het politie bureau gebeuren maar diegene die dat daar kan (en waarschijnlijk als enige) is op vakantie. Dus als ik dat geregeld wil hebben moet ik even een dorp (Bø) verderop(30 km) gaan om daar de boel aan te vragen.
nou prima, ik wil wat ,dus ik rij daarheen.
Krijg ik daar te horen dat ik me eerst op het internet moet registreren bij een bepaalde site, en dat die dan de gegevens sturen naar het bureau. Is het ondertussen tegen 3en in de middag en dat betekend dat de nodige instanties het werk voor die dag erop hebben zitten . gevolg; doe je ondertussen maar ergens op een computer registreren en kom morgen dan maar weer terug!
     
 woensdag

raad eens wat ik heb gedaan vandaag! nadat ik gisteren op de computer van het bedrijf waar ik ga werken me geregistreerd heb op die bepaalde site, ben ik met goede moet weer vertrokken naar Bø.
Daar was het met een kwartiertje gepiept en nu ben ik in het bezit van een werkvergunning! een lekker gevoel.
Terwijl ik dit hier allemaal op zit te kalken wacht ik eigenlijk op mijn collega die me mee zal nemen en mij in zal werken de komende 1,5..2 weken. dus over niet al te lange tijd ben ik echt aan,t werk hier.
In de volgende blog zal ik daar op terug komen en zal ik jullie vertellen hoe het me vergaan is.
Ik wens jullie alle goeds en tot blogs.
Benno